0-2 ay Süresince Yaşanan Süt Sorunsalı

Malum bebeğim doğduğu gibi kucağıma gelemedi. İkinci gün pompayla getirtmeye çalıştık sütümü (bir kaşık kadar geldi) 10 gün boyunca yoğun bakımdayken azar azar anne sütü verildi canıma. 4. günün akşamı itibariyle hortumla, 2gün sonrada biberonla kabul etmeye başladı ve zaten 50cc alması hedefti.

Çok şükür çabuk ulaştık hedefimize. 9.gün emzirmek üzere gittik hastaneye. Maşallah kuzuma, hemen kaptı ve emdi doya doya.. Dr. akşam emzirme seansına da kalın, yine böyle emerse ertesi gün çıkar demişti. 3saat hastane kordirolarında bekletik umutla, hasretle, coşkuyla, ve korkuyla.. Tekrar emzirmeye aldılar beni.. Böyle bir duygu yok, böylesine güzel bir bağ olamaz. Yine cokur cokur emdi, hatta hemşire yeter yarım saati geçti, bırakın artık dedi ama benim bebeğim emiyordu hala. Çekmeye çalıştıkça göğsümden daha bir yumuluyordu :) Ve bu sayede ertesi sabah kucağıma, evimize gelebildi..

1 ay boyunca hep emzirdim, arada sağdığım sütlerden de verdim biberonla (şimdiki aklım olsaydı biberon yerine kaşıkla verirdim). Her ağlamasına ''Aç bu çocuk'' diyen insanlar vardı etrafımda, her zaman ''üşür, ört üstünü diyen'' ve zaten en dipte yaşadığım lohusa depresyonunu daha da kökünde yaşamama sebep olanlar.. Çok stresli, çok gergin, çok huysuzdum.. Ve bu sütümü etkiliyordu. (o zamanlar anlamasam da)

1. ay kontrolüne bir Dr.a gittik( adını açıklamak hoş olmaz) pek memnum kalmadım kendisinden, biz ki tecrübesiz, daha önce eline bebek almamış, beslemek, giydirmek, sevgiye doyurmak nedir bilmeyen ebeveynlere kendiliğinden bilgi aktarması gerekirken, ben aklıma gelenleri sordum ve cevap aldım isteksiz isteksiz. Kendisi Çağlar 120gr almış bu çok az, mama yazıyorum günde 2 kez verirsiniz demişti. Haliyle inanamadım, istemedim. Kendimi yetersiz, eksik, beceriksiz hissettim.. E tabi bir de ''Ben sana demiştim'' diyenler..

Mamayı hazırlama aşamasından, bitiş aşamasına kadar gözyaşlarımı tutamaya tutamaya besledim oğlumu. Çok çok kötü bir his. İnsanı liğme liğme eden, yok eden...Dr.u beğenmedik diye Kadın Doğumcumun kendi Çocuk Dr.una gittik. Kilo almamıştı yine..Öyle bir rahatladım ki yinede.. bilgiye doydum desem yeri, hatta yetişemedim bile:) Ne, bu neydi diye sorup durdum çıkınca eşime. Anladık ki bu böyle olmayacak kağıt kalem isteyip yanına gittim tekrar. Zaten kendisi de sağolsun mama nasıl hazırlanır, nasıl verilirs vs bir sürü bilgi verdi.

Hızlı kilo alımı sağlanmalı yoksa hastalıklara davetiye çıkarırız dedi Dr.umuz. Dolayısıyla günde iki kez mama az gelir. Her emzirme sonrası, aldığı kadarını ver dedi. Mamaya karşı tavırlarım değişemedi 2.aya kadar.. (neden sonra mamanın aslında öcü değil de hayat kurtarıcı bir şey olduğunu anlayabildim) Sağdığımda 3 saatte 30cc ancak çıkıyordu. Ve benim oğlum beni emdikten sonra 90cc içebiliyordu üstüne.. Sadece sütümle doyurmam zaten mümkün değilmiş.. Ama buna inanmak, normal karşılamak gerçekten çok zor o dönemde..

Demem o ki.. Süt az olabilir, olduğu durumlarda mamayı öcü gibi görmeyin. Kendinizi yetersiz hissetmeyin.. Süt olsun diye, benim gibi, fazladan ve söylenen her şeyi yemenin de anlamı yok. Sadece mümkün olduğunca dinlenmek ve bol su içmek yarar. Ve olacak olan süt olur..olmayacak olansa yırtınsanız olmaz..

Bir kaç tavsiyem olacak Gebelere:

1- Doğum sonrası sinirinizi bozan ya da bozabilen her şeyden uzak durmak
2- Yanınıza yardımcı almak. (Aile büyüklerinden olmazsa daha iyi olur ama imkanınız yoksa yapabilecek bir şey yok)
3- Gelen misafirlerle az süre beraber olmak ve dinlenmem gerekiyor diyip odanıza çekilmek.  Ziyaretin kısası makbüldür.:) İlk zamanlar uykusuzluktan ve yorgunluktan halinizi anlamaları gerek ama anlayamayan çok oluyor:)
4- Son zamanlarınızı sevdiğiniz şeylerle ve muhakkak eşinizle bir şeyler paylaşarak geçirin.
5- Gebeyken sadece gebelikle ilgili şeyler değil yenidoğanla iligli bilgi edinerek vakit geçirin.
6- Mümkün mertebe bebek için hazırlıkları erken bitirin (30-32max.) Çok ağırlaşabilirsiniz sonrat.
7- Bebeğinizi fazla giydirip sıcağa alıştırmayın. Sıcak mayışmalarını sağlayıp sürekli uyutur ve dolayısıyla beslenme vakti geçip kan şekeri düşebilir.
8-İlk zamanlar istediği kadar ve istediği zaman emmesine izin verin. Yapışık ikiz ya da panda gibi olabilirsiniz:) Keyfini sürün..uzun sürmüyor çünkü:)
9- Doğum yapacağınız hastanede muhakkak ama muhakkak donanımlı bir yenidoğan yoğunabakımı olmalı! (her ihtimale karşı)
10- Uykusuzluk, stress, gerginlik ve bebekle neyi, nasıl yapacağını bilememe, iletişim güçlüğü çekme dönemi çok çabuk atlatılıyor. Baştan bilmek eminim faydalı olacaktır.

Ve son.. O kadar çabuk büyüyorlar ki.. depresyona girip bebeğinizin miniminnak hallerini yaşadığı dönemleri üzülerek, ağlayarak geçirmeyin..

Dipnot: Bu süre boyunca bana destek olmaya çalışan Nurturia Arkadaşlarım..sağolun varolun.. Özellikle Gamze'm , Neşe (uzuun uzun sütle ilgili yazdığın ve mamanın öcü olmadığını bana anlatmaya çalıştığın için).. Hepinize çok teşekkür ederim.